Dialog Ks. Biskupa z ks. Proboszczem ( po Ewangelii przed homilią)
Proboszcz: Czcigodny Ojcze, Kościół święty prosi przeze
mnie o udzielenie sakramentu bierzmowania
zgromadzonej tu młodzieży.
Ks. Biskup: Czy młodzież ta wie, jak wielki dar
otrzymuje w tym sakramencie i czy przygotowała się należycie do jego przyjęcia?
Proboszcz: Jestem przekonany, że wszyscy przygotowali się
do bierzmowania, uczestniczyli bowiem przez szereg dni w słuchaniu słowa Bożego
i wspólnej modlitwie oraz przystąpili do sakramentu pokuty.
Ks. Biskup: Droga Młodzieży, powiedzcie przed
zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?
Kandydaci: Pragniemy, aby Duch Święty, którego
otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej
zasad.
Odnowienie przyrzeczeń
chrzcielnych
Biskup:
* Pytam każdego z was:
Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
* Wyrzekam się.
Biskup:
* Czy wierzysz w Boga
Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
* Wierzę.
Biskup:
* Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana
naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał
z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
* Wierzę.
Biskup:
* Czy wierzysz w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, którego
masz dzisiaj otrzymać w sakramencie bierzmowania, tak jak Apostołowie otrzymali
Go w dzień Pięćdziesiątnicy?
* Wierzę
Biskup:
* Czy wierzysz w święty Kościół powszechny, obcowanie
Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
* Wierzę.
Biskup:
* Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której
wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
* Amen
Nałożenie rąk
Biskup:
* Najmilsi, prośmy Boga Ojca wszechmogącego, aby łaskawie zesłał
Ducha Świętego na przybrane dzieci swoje, odrodzone już na chrzcie do życia
wiecznego. Niech Duch Święty umocni je swoimi darami i przez swoje namaszczenie
upodobni do Chrystusa, Syna Bożego.
Wszyscy
przez chwilę modlą się w milczeniu.
Biskup:
* Boże wszechmogący, Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
który odrodziłeś te sługi swoje przez wodę i Ducha Świętego i uwolniłeś ich od
grzechu, ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela, daj im ducha mądrości i
rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności, napełnij ich
duchem bojaźni Twojej. Przez Chrystusa, Pana naszego
Komentarz przed
udzieleniem Sakramentu Bierzmowania
Modlitwa
wiernych Sakrament Bierzmowania
Najmilsi, wznieśmy
nasze wspólne prośby do Boga Ojca wszechmogącego, aby Duch Święty uzdolnił nas każdego
dnia do świadczenia własnym życiem o Zmartwychwstaniu.
Hubert Karkówko:
1. Za Kościół Boży, aby zgromadzony
przez Ducha Świętego, wzrastał i rozwijał się w jednej wierze i miłości aż do powtórnego
przyjścia Chrystusa.
Paulina Kazimierczuk:
2. Za obecnego wśród nas księdza biskupa Antoniego Pacyfika
Dydycza, aby umocniony łaską Ducha Świętego, mógł nadal gorliwie służyć
diecezji drohiczyńskiej, oraz Kościołowi powszechnemu.
Wiola Borzym:
3. Za wszystkich, którzy przygotowali nas do przyjęcia Sakramentu
Bierzmowania, aby dzięki ich świadectwu i zaangażowaniu - nasza postawa wydawała
codzienne owoce wiary i miłości.
Karolina Krawczyk:
4. Za nas - młodzież, która dziś przyjęła sakrament
bierzmowania, aby spośród niej Duch Święty wzbudził nowe powołania do
naśladowania Chrystusa w służbie Kościołowi w kapłaństwie, życiu zakonnym i
rodzinnym.
Michał Lipiński:
5. Za rodziców, świadków, duszpasterzy, za dyrekcję, wychowawców
i nauczycieli, aby Pan napełniał ich
swoją łaską i wynagradzał trud ukazywania nam właściwych dróg życia.
Paulina Pawluk:
6. Za nas wszystkich tu zgromadzonych, aby radość ze
Zmartwychwstania Chrystusa ożywiała naszą wiarę
w codzienności i budziła siłę do dawania świadectwa własnym życiem.
Boże, który zesłałeś
Ducha Świętego na Apostołów, spełnij prośby Twojego ludu, a skoro dałeś mam łaskę wiary, obdarz
nas również pokojem. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Karolina Sarapata: Nastąpi teraz procesja z darami.
Młodzi, którzy otrzymali Sakrament Bierzmowania, przynoszą księdzu Biskupowi dary ofiarując je samemu Bogu.
Owoce:
Owoce są zawsze
symbolem piękna i wdzięczności Bogu za cały świat, który Bóg z miłości stworzył
dla człowieka, oraz symbolizują trud wzrastania w różnych warunkach, w których
zakorzenienie w Chrystusa daje prawidłowy i dobry wzrost.
Kwiaty:
Ich kolor daje radość, zapach daje świeżość, a obdarowany nimi
czuje się szczęśliwy… Spraw Panie byśmy potrafili żyć radośnie, mieć zawsze wieżą
wiarę i z Tobą w życiu codziennym być szczęśliwymi.
Ornat i stuła
Dary ołtarza młodzieży dla parafii –
haftowany ornat ślubny i stuła – symbol przymierza jaki zawierają osoby
zakochane… Spraw Panie abyśmy i my zanurzeni w Twojej miłości potrafili być nie
tylko darem dla drugich: rodziców, rodzeństwa, znajomych, ale także byśmy
umieli zawiązywać stałe przymierze oparte na fundamencie wiary, nadziei i
miłości.
Chleb
Chleb… był czas gdy był on tylko mąką
i wodą… był czas gdy rósł…. Był czas gdy został wrzucony do pieca, by tam
nabrać siły i stać się dobrym… Spraw Panie byśmy byli jak chleb, który nigdy się
nie nudzi, nie brzydnie, a z dnia na
dzień smakuje coraz lepiej.
Hostia
Owoc już wypieczonego chleba – hostia
dar z którego za chwilę będziemy spożywali i którym będziemy się karmili… spraw
Panie, byśmy potrafili być jak ta hostia, zwykli, prości, zawsze jednakowi.
Wino i woda:
Przynosimy przed Twój ołtarz, Panie,
wino i wodę. Chrystus jest Winnym
Krzewem, a my latoroślami. Przyjaźń zobowiązuje i domaga się także wierności.
Udziel nam tego daru, byśmy entuzjazmem naszego życia, ukazywali piękno i
godność każdego powołania.
Dar ołtarza
Przynosimy dar ołtarza, to co mamy i
czym chcemy dzielić się z innymi… Spraw Panie abyśmy zawsze byli otwarci na potrzeby
naszych bliźnich, te materialne, duchowe, na potrzebę czasu, rozmowy i miłości.
Zapalona świeca:
Przynosimy przed Twój ołtarz, Panie,
zapaloną świecę, znak światła i miłości. Ogień przypomina nam, że powołaniem
chrześcijańskim jest kochać, bo tylko miłość daje wzrost, buduje i tworzy.
Niech nas prowadzi światło wiary i czynnej miłości, abyśmy nie zawiedli
Chrystusa, Kościoła i człowieka.
Komentarz na wejście
W dzisiejszy kwietniowy dzień,
gromadzi nas w kościele uroczystość przyjęcia sakramentu bierzmowania, przez
młodzież naszej parafii. Sakrament bierzmowania jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej,
która wiąże się nierozerwalnie z odpowiedzialnością za wiarę, pogłębianie jej,
świadczenie, a jeśli trzeba obroną. Prośmy więc Ducha Świętego, aby udzielił
zgromadzonej tu młodzieży darów mądrości, rozumu, rady, męstwa, pobożności,
umiejętności, bojaźni Bożej, które będą pomocą w dorosłym życiu
chrześcijańskim. A we wszystkich zgromadzonych tu dorosłych niech Duch Święty
odnowi łaskę sakramentu bierzmowania.
Komentarz przed udzieleniem
sakramentu bierzmowania
Jesteśmy przygotowani do przyjęcia
sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej. Za kilka chwil ksiądz biskup udzieli
nam oczekiwanego sakramentu. Z odpowiedzialnością i w skupieniu modlitewnym
przyjmijmy więc dary Ducha Świętego. A nasi święci patroni, których imiona
wybraliśmy, niech orędują za nami u Boga wypraszając nam łaski konieczne do
odpowiedzialnego życia dorosłego.
Prośba rodziców
Ekscelencjo, Czcigodny Księże
Biskupie.
Reprezentujemy rodziców młodzieży, która ma za
chwilę otrzymać sakrament bierzmowania, a tym samym wejść w dorosłe życie
chrześcijańskie. Cieszy nas fakt, iż chcą żyć według nauki Chrystusa, bo
przecież pochodzą z rodzin katolickich. Jest to również ważny dla nas moment,
bo przecież to my kilkanaście lat temu przynieśliśmy ich do kościoła, aby
otrzymali chrzest święty włączający we wspólnotę osób wierzących. Potem byliśmy
z nimi, wpajając im podstawowe prawdy wiary, ciesząc się z ich dorastania, z
przyjęcia Komunii świętej, z każdej ich radości i smucąc się każdym
niepowodzeniem. Dzisiaj stajemy przed Bogiem w naszej parafialnej świątyni, w
obecności kościoła na czele z naszym Proboszczem prosimy, Ciebie, nasz Drogi
Pasterzu, który z woli Bożej pełnisz posługę pasterską w naszej diecezji o
udzielenie naszym dzieciom sakramentu bierzmowania, modlitwę i słowo pouczenia.
Karol Krakówko:
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Kiedy nadszedł dzień
Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle
spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w
którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się
rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni
Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał
mówić.
Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni
Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli
się dumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku.
Wtedy Piotr stanął razem z
jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Judejczycy i wszyscy
mieszkańcy Jeruzalem, przyjmijcie to do wiadomości i posłuchajcie uważnie moich
słów: Jezusa Nazarejczyka, człowieka, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam
niezwykłymi czynami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał pośród was, o
czym sami wiecie, wydanego według powziętego postanowienia i przewidzenia
Bożego, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Tego właśnie
Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. Wyniesiony na
prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to
sami widzicie i słyszycie.
Oto Słowo Boże.
Weronika Moczulska - Psalm:
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Błogosław, duszo moja,
Pana, *
O Boże mój. Panie, Ty
jesteś bardzo wielki.
Jak liczne są dzieła
Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twych
stworzeń
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Gdy odbierasz im
oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je
napełniając swym duchem *
i odnawiasz oblicze
ziemi.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Niech chwała Pana trwa
na wieki, *
niech Pan się raduje z
dzieł swoich.
Niech miła Mu będzie
pieśń moja, *
będę radował się w
Panu.
Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Wirginia Hyckowska – Alleluja
Alleluja, alleluja
Duch Święty wszystkiego was nauczy,
przypomni wam wszystko co wam
powiedziałem
Alleluja, alleluja
Ewangelia
Słowa Ewangelii według św. Jana
Jezus powiedział do
swoich uczniów: "Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje.
Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go
miłował i objawię mu siebie". Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota:
"Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?"
W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: "Jeśli
mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i
przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie
zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który
Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem przebywając wśród was. A
Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was
wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".
